MILA URTEKO KONTRATUA




Dakidana da, ikusten ari naizelako, Joxe Mari Labaka, Enparantzako Alkatea, Trenera sartzen ari dela. Miren Arregik agurtu du bi musu emanez. Aspalditik lagun handia dira.
Urteak dira Hendaia eta Altza, herri bezela elkartu zirela.
Joxe Mari trena ikusten dago, iruditzen zait gustatzen zaiola.
-- Miren, Trenak zenbat balio du?
-- Barkatu baino hau ez dago salgai. Hendaian, hondartza eta Zorionaren Trena ez daude salgai.
Joxe Marik onartu du entzun duena. Hemendik aurrera elkarhizketa beste gauzetaz izango da.
Mirenek eseritzeko aukera eman dio eta hor daude biek patxadan. Ez dakit zergatik, baina iruditzen zait Alkateak ez dakiela garbi, zertaz hitzegingo duten.
Normala den bezela Treneko arduradunak hartu du hitza.
-- Joxe Mari mesede bat eskatu behar dizut. Nahiko nuke neska bat onartzea Enparantzan. Betirako izango litzateke. Aurretik esaten dizut, neska arraro xamara dela, ez da gaiztoa, baina berezi xamarra….
-- Guk ezin dugu Enparantza jendez bete. Hemendik bi mila urtera biztanle denak hilezkorrak izango gara, lekua behar dugu.
-- Bat gehiagotik…..nahi duzu ezagutu, hor dago.
-- Beno, ezagutuko dut.
Eskuarekin keinu egin dio Mirenek, bi segundotan eseri da bere ondoan.
-- Begira Joxe Mari, hau da neska Txurreroen Enparantzan bizi nahi duena.
-- Zergatik nahi duzu hemen bizi?
-- Nahi dudalako nere lana egitea eta merezi dudana irabaztea.
-- Zer da zure lana?
-- Buruko gaisotasun denak sendatzea.
-- Zenbat merezi duzu horregatik?
-- Ehun bilioi dólar.
-- Beno, ez zaitut betirako hartuko. Mila urteko kontratua egingo dizut.
-- Mila urteko kontratua!!!!! Hainbeste biziko naiz ni?
-- Hilezkorra egingo zaitugu. Zure lana ondo egiten baldin ba duzu, gurekin jarraituko duzu.
-- Eta nere bikotea?
-- Zure bikotea ez da hilezkorra izango. Biziko da, biziko dena.
Maitek lotsati aurpegiarekin Mireneri begiratu dio, bera ez da ausartzen eta berak esatea nahiko du.
-- Maiten bikotea txerria da.
-- Berdin da behia baldin ba da ere. Enparantzak ez du hilezkorra egingo. Zuk zure dirutik, ahal duzu zure bikotea mila urtean hotzgailuan sartu eta gero…. ikusiko dugu.
Ba dirudi Maite konforme gelditu dela.
Joxe Mari altxa da eta bat batean berriro eseri da. Ba dirudi zerbait ahaztu egin duela.
-- Esan behar dizut, gu, Enparantzako biztanleak, oso, oso, gutxitan, ateratzen garela kanpora, hori da gure alderdi txarra. Dena den, hemendik gutxira, alokatuko ditugu, Hernani, Astigarraga, Orereta, Oiartzun eta Goizuetako lurrak. Alokatuko ditugu gutxi gorabehera hamar mila urterako.
-- Zergatik esaten didazu hori? – Maitek jakin nahi du azalpenaren zergatia.
-- Ahalko dugulako herri hoietan mugitu. Beno hasi naiz eta bukauko dut. Enparantzak ehun milioi sagarondo landatuko ditu eta noski, guk ez dugu hainbeste lur.
-- Ze helbururekin landatuko dituzue hainbeste sagarondo?
-- Ba ia ia, gaisotasun gehienak sendatzeko eta sendatu betirako.
Miren entzuten dago. Maitek ez du isilik egoteko gogorik.
-- Ez didazu galdetu behar ezer nere lanetaz?
-- Bai, baino ez orain. Buruko gaisotasunei buruz ez gaude maila handian, horregatik hartu zaitut zuri eta ordainduko dizut diru hori. Ez da diru asko, baino….Enparantzan ez dugu dirua harrika botatzen.
Isiltasuna dago momentu honetan, agian bukatu da….
-- Ah, hau burua dakatena!!! Ahaztu zait esatea, datorren urtean Enparantzak hondartza izango duela. Donostitik ekarriko dugu ura eta hondarra Saharatik. Saiatzen ari gara biztanleak gustora edukitzen.
Eta orain bai, bilera bukatu da. Maite gustora gelditu da hori entzunda. Miren zutitu da, Joxe Mari ere bai, beraz, goazen Enparantza ezagutzera.

hurrengo kapitulua

ENPARANTZA ERAKUSTEN